Pengorbanan seorang insan bernama abah....

Bersempena hari bapa yang akan disambut tak lama lagi, ibu rasa nk buat entri psl abah dgn harapan bila naufal dh boleh membaca naufal boleh la baca catatan ibu ni...

Selalu kita bercakap tentang besarnya pengorbanan seorang ibu tapi pengorbanan seorang bapa pun tiada galang gantinya..sejak naufal dilahirkan abah la insan pertama yg mengucup naufal dan melaungkan azan ke telinga naufal, tambahan ibu ditempatkan di wad yang lain hanya dapat melihat naufal pd hari kedua..naufal begitu kecil dan nyenyak tidur di dalam inkubator..hati ibu tersentuh. ibu tak pernah ada pengalaman mengendalikan baby, lucu sgt bila nurse meminta ibu menukarkan pampers naufal tapi ibu takut nak pegang naufal yang telalu kecil dan masa tu abah la yang tukarkan lampin naufal. abah siap ajar ibu lagi macam mana nk tukar lampin naufal n balut naufal semula dgn lampin heheh ibu memang tak reti pun masa tu...

Disebabkan naufal terpaksa tinggal di wad sehingga berat naufal 2kg, ibu hanya berpantang di rumah sendirian. Mengikut perancangan ibu nak berpantang di rumah mak mertua iaitu nenek nopal le tu. maklumle ibu kan anak yatim piatu..tapi bila perkara terjadi tak seperti yang dirancang ibu berpantang kat rumah kita je la..abah la yang menjaga ibu, mengurut ibu, sediakan sarapan pg, tengahari plak abah akan terkocoh2 blk rumah n masak untuk ibu lepas tu pergi tempat kerja semula. petang pun sama, abah akan masak utk ibu..malam plak abah akan pergi ke hospital melawat naufal dan menghantar susu yang ibu perah..itu la rutin abah selama sebulan.sekali sekal ibu akan ikut abah ke hospital menjenguk naufal..klu boleh ibu nak lawat naufal setiap hari tapi ibu tak kuat sangat sebab bersalin secara ceaser. ibu lihat abah memang kepenatan tapi abah tak pernah mengadu depan ibu..

Ibu rasa terharu dengan pengorbanan abah naufal..dan bila ibu tanya abah dia rasa terbeban tak menjaga kita berdua..abah naufal kata dia sanggup buat apa saja utnuk kita berdua..menjaga naufal selepas di bawa pulang ke rumah pun bukannya senang..naufal sgt suka meragam kuat menangis berjam2 lamanya sampai ibu rasa serabut sgt tiap kali naufal nangis, abah la jugak dengan sabar mendukung naufal sampai naufal tertidur semula..biasanya ibu dan abah akan bergilir2 menjaga naufal setiap malam..klu dh teruk sgt naufal menangis ibu dan abah sama2 berjaga malam..ibu kagum dengan abah yang boleh menguruskan rumah masa ibu berpantang walaupun tak la perfect sgt tapi sekurang2nya kurang la beban ibu..padahal abah naufal anak bongsu yang manja tapi bila dah jadi abah ni terus jadi lebih bertanggungjawab..

Abah naufal bukanlah seorang lawyer, doktor ataupun engineer tapi ibu nak naufal tetap bangga mempunyai seorang ayah seperti abah yang telah banyak berkorban untuk naufal dari sejak naufal dilahirkan sehingga kini..ibu harap naufal akan sentiasa mengenang jasa abah dan akan menjadi anak yang menjadi kebanggaan ibu dan abah..

Bersempena hari bapa ni ibu juga nak wish kat abah..Happy Father's Day sayang..